» زبان مادری

زبان مادری

یکی از اصول اساسی و اولیه توسعه اجتماعی جوامع، احترام و پذیرش تنوع ها و تفاوت هاست. امروزه به تنوع و گوناگونی اقوام در جوامع توسعه یافته به عنوان یک فرصت که در زمینه های فرهنگی و اقتصادی می توان از آن استفاده کرد نگاه می شود.

به میزان تفاوت زبان ها و فرهنگ ها، تفاوت در جهان بینی و سبک زندگی و نگاه متفاوت به هستی و انسان وجود دارد و آموختن یک فرهنگ و زبان، آشنایی با جهان جدیدی است، جهانی که دریچه های ذهنی انسان را گشوده تر کرده و نمودهای جدیدی از هستی را بر او پدیدار می کند.

ویتگنشتاین درباره اهمیت زبان می گوید

«محدودهٔ زبان من، محدودهٔ جهان من است.»

این سخن به این معناست هر فرد هر میزان گسترش زبانی داشته باشد به همان میزان می تواند جهان بینی و وسعت دیده گسترده تری داشته باشد

گویش، لهجه و زبان هر منطقه از ایران آمیخته با جغرافیا و سبک زیست آن منطقه است. گویش ها و زبان ها به عنوان اصلی ترین نماد هویتی مردمان هر بخش از این سرزمین قرن های متمادی زنده نگه داشته شده و نسل به نسل به عنوان یک میراث گرانبهای تمدنی منتقل شده است. میراثی که نه تنها تهدیدی برای کلیت واحدی به نام ملت ایران نیست بلکه فرصتی است تا هر ایرانی بتواند با آموختن و سفر کردن به مناطق مختلف کشور به درک و شناخت بهتری از زیست جهان های مختلف برسد و جهانبینی و وسعت دید خود را گسترش دهد. ( گاهی حتی شده چندین کلمه از هر زبان و گویش اقوام مختلف احترام و محبت خود را به آنها نشان دهد. بر اساس تجربه شخصی در محیط دانشگاه یا استان های مختلف وقتی با یک غیر ترک زبان که به زبان ترکی آشنا بود مواجه شده یا می شوم، احساس دوستی و همدلی بیشتر و عمیقتری با او پیدا می کنم)

زبان مادری علاوه بر اینکه یک میراث غنی فرهنگی و تمدنی محسوب می شود، زبانی است که هر فرد به فراخور جغرافیا و محل زندگی خود یک حس عاطفی شخصی و عمیق با آن برقرار می کند. زبان مادری زبانی است که انسان از کودکی لالایی ها، خنده ها و گریه های خود را با آن آموخته و تجربه کرده است. زبانی است که با آن عاشقانه ترین و پر مهرترین نوازش ها و محبت ها را دریافت کرده است. زبانی است که با آن هستی را به گونه خاص و فردی برای خود معنا بخشیده است. زبانی است که با آن عشق و محبت و بسیاری دیگر از عواطف انسانی را درونی کرده است....

زبان مادری گنجینه ای است که از خصوصی ترین تجربه های شخصی مان تا نوستالژی های کودکیمان را با آن به خاطر سپرده ایم...

ایران و تمدن ایرانی با همین تنوع و تفاوت های زبانی و قومی چندین هزاره به عنوان یک ملت در کنار یکدیگر زیسته است و برخی تگ نظری ها برای یکدست کردن قومی و زبانی در ایران نه تنها اقدامی در راه حفظ هویت ایرانی نیست، بلکه ضربه ای سخت به این هویت و تمدن تاریخی است و ابزار مهمی در اختیار تجزیه طلبان و بدخواهان کلیت بزرگی به نام ایران است.

فرهاد قنبری

تگ ها : فرهاد قنبری زبان مادری گویش زبان میراث غنی فرهنگی

۰ نظر / ۳۳۹ بازدید