» به دنبال کمال نباشید

به دنبال کمال نباشید.

عجیب است. چرا باید دنبال کمال نباشیم؟ مگر کامل بودن چه ایرادی دارد؟ مگر نباید رسیدن به کمال رسالت یک انسان باشد؟

تلاش برای رسیدن به کمال از اعتقاد به ناقص بودن سرچشمه میگیرد. ایراد کار اینجاست. ما نقص نداریم. بی خودی دنبال کمالیم. ممکن است رویایی داشته باشیم. مثلا تبدیل شدن به یک بستکبالیست. اما یک محدودیت و نقص بزرگ در خود کشف میکنید. مشکل قدتان است. شما نگران و افسرده میشوید و متوجه میشوید که این بزرگترین چالش شماست. تمام باورهای مثبت نسبت به خودتان را فراموش میکنید چرا که موفق شدید متوجه یک نقص بزرگ شوید آن هم قد کوتاه.... در واقع قدتان کوتاه نیست. بلکه نسبت به بسکتبالیست ها کوتاه قد ترید. مشکل طرز فکر شماست. که تفاوت را نقص خود تلقی میکنید. متفاوت بودن را نقص برشمردن ایراد اساسی شماست و نه قدتان... قد شما ایرادی ندارد‌. این ‌که چرا خودتان را با دیگران در زمینه ای که از شما برترند مقایسه میکنید مشکل اصلی شماست. اگر یک سیب خودش را با پرتقال مقایسه کند مسخره است. سیب سیب است و پرتقال پرتقال..‌ این دو نسبت بهم برتری ندارند. صرفا تفاوت دارند. و اینجاست که خداوند بزرگ می فرماید آیا کسانی که می اندیشند و نمی اندیشند برابرند؟ معلوم است که خیر... اگر بیاندیشی به این تشخیص میرسی که در مقام سیب هویت اصلی تو سیب است و تو کاملی... اما در قیاس با پرتقال مزه متفاوتی داری، پوست نازکتری داری... فرق تو عیب تو نیست. طرز تفکر تو عیب توست... تو حق داری دنبال چیزی بروی که برای آن ساخته نشدی، حق داری رویایی داشته باشی که در آن کمترین استعداد را نداری، حق داری شکست بخوری، اما حق نداری خودت را ناقض و ابتر و بی استعداد بدانی و خودت را با دیگران قیاس کرده از آنچه که هستی خجول باشی...

وظیفه تو و رسالت تو به عنوان یک انسان چیست؟ بزرگترین رسالت تو شناخت خودت است‌‌. این یک معناست. جایی نوشته نشده کار و وظیفه ی تو چیست. همه چیز در این دنیا حالت انتخابی دارد. خداوند هیچ جبری برای تان اختیار نکرده است. تو آزادی... تو آزادی که انتخاب کنی... حتی آزادی که هیچ چیزی را انتخاب نکنی و این هم نوعی انتخاب است. حتی آزادی بردگی را انتخاب کنی... در واقع کسی نمی تواند تو را بزور مجبور کند که آزاد باشی... این حقی ست که میتوانی از آن بگذری...

مطلب مرتبط آیا مدیتیشن می تواند افکار منفی را از بین ببرد؟

با وجود تمامی آزادی که به تو داده شده است پس تعیین سرنوشتت به دست خودت است. وظیفه تو این نیست که به کسی یا چیزی تبدیل شوی... وظیفه تو این است که کشف کنی که چه کسی هستی؟ چون کاملی... تو مانند یک سیب کاملی... فقط نمی دانی سیبی... تلاش شبانه روزی برای تبدیل شدن به یک پرتقال نه تنها پرتقالت نمیکند، بلکه ماهیت سیب بودنت را نیز خدشه دار میکند. پس به جای مقایسه کردن خود با دیگران، دیدن آنچه دیگران دارند و تو نداری، ندیدن آنچه تو داری و دیگران ندارند، ناشکری نسبت به داشته هایت، خودت را بشناس، خودت بودن را انتخاب کن و دست از تلاش برای تکمیل چیزی که از بدو تولد کامل بوده دست بشوی و زندگی کردن را قبل از پایان یافتن بیاغاز...

میدانید کائنات چیست؟ هر چیزی جز تو و خداوند کائنات محسوب میشود. خداوند تو را کامل آفریده..‌ اما دنیا را به جز تو ناقص... در واقع دنیا یا همان کائنات قرار است به دست و توسط تو کامل گردد‌. نه اینکه دنیا ابزار تکامل تو باشد. ابر و باد و مه و خورشید فلک (تمام گیتی) در اختیار توست تا تو جلوه ای باشی از حضور پروردگارت روی زمین. تو خلیفه ی خدا روی زمین هستی. و گناه تو دست کم گرفتن خودت است. تو راه را گم کرده ای. تو به عنوان یک موجود کامل آمده ای که خودت را شناخته و بدرخشی و طوری زندگی کنی که خالقت به وجودت افتخار کند. نه اینکه مایه سرافندگی خود و خالقت شوی....

علیرضا رفیعی

تگ ها : کمال کمال گرا نقص تفاوت چالش باورهای مثبت

۰ نظر / ۳۸۷ بازدید